Nagliliwaliw

What?! Oh dear..
















Conservative party. :)

Medyo hindi conservative..

Walang kamuang-muang. Inosente po ako.

Ayoko ng matulog..

Naghahanda pa ako ng mga new post, gusto ko lang i-post ang mga pics ko.. hehehehehehe. ipaglaladlaran ko ulit ang pagmumukha ko.. (sasabihin na naman ni Tk, binabandera ko pagmumukaha ko.. Mana mana lang yan.. nyahahahahaha)

Unloaded

Nyahahahaha, sa wakas... no rush, no pressure, no phone calls, no papers, no client to deal with, no planning... wohou.

Sasamantalahin ko na ito habang walang nangungulit, back to blogging.. Kakamiss din ito, yung tipong may connection ka sa internet pero hindi mo magawang sumilip man lang sa bahay mo. Ang sarap ng feeling, pero hindi pa kami tapos, marami lang pending.. hehehehehehe.

Absent pa ang mga boss ngayon, kaya ako ang senior partner ngayon.. bwehehehehehe. Maaga ako makakauw, kahit late pasok, makakakain na rin ako ng tama, at higit sa lahat makakaharap na sa salamin para magsuklay.. parang roller coaster ang buhay ko nun mga nagdaan araw.. ikwekwento ko na lang ito sa susunod na post para marami akong post.. hehehehe..

What time is it???

tons of work....... Hindi na ko makapagblog waaaahhh... pasilip silip na lang.

I'll ba back soon....

Six feet from the edge..........

Supposed to be, I’ll post something lighter..something happy.. Kase syempre I celebrated my birthday last week, pero next tym ko na ikwekwento yun. This time parang gusto kong mag-emote.. hehehe

I was convinced by my friend gerrycho to visit his blog site, pero bago nangyari yun, katakut-takot na pangungulit muna ang inabot ko sa kanya.. Yung tipong pag-online sya, wala syan ibang imemessage sa akin kundi ang site address nya.. Sus, lagi ko sinasabi, ano na namang kaartehan yan?

One time, I was really bored at the office, and I remembered his site blog. “hmm, matingnan nga”. Sundenly, I don’t know how to stop reading.. Akalin mo yun, si gerbs, napakaraming kadramahan sa buhay.. I thought ako lang ang maraming kadramahan sa buhay, hindi pala ako nag-iisa.

Sobrang nakakarelate ako sa kanya, sa lahat ng depression moment, sa career, everything. And I realized, wow, buti pa si gerbs, nailalabas nya ang lahat lahat ng kadramahan nya. Bigla akong naiingit, kase I never had courage to tell someone, kahit bestfriend ko pa, yung mga frustrations ko. Medyo mahirap, kase nakakalungkot.

So, na enganyo akong gumawa ng blog, basically to voice out my frustrations and everything that is bothering me..Ako kase yung tipo ng taong, medyo strong ang personality, parang walang problema, always energetic and happy, Ewan ko ba, basta ayokong nakikita ako ng iba na weak,… siguro that’s why I really have a hard time na ilabas ang mga frustration ko. Growing up with a family that has a high expectations, good family background, aba nakakatakot magkamali at mabigo..

(nyah! Nagbrownout…. Yoko na ulitin ang mga natype ko.. haba nun.. huhuhuh, saka na nga ako mag-eemot, yoko ng ganitong feeling, nilalamon ako ng kalungkutan)

Nalulungkot talaga ako………..