Not again..

Alas sais y medya pa lang ng umaga, nakikipagsapalaran na ako sa kalye, kasama ang aking kaibigan. She’s a bit pressured kase flight na nya ng 11am, and she still has to pick-up her ticket at makati. Nagkataon pa namang nasira ang aircon ni esme (short for Esmeralda, name ng sasakyan namin).

Punta don punta rito, wala pa naman akong matinong tulog. Pagkabalik sa bahay ng alas otso ng umaga, aba ang kaibigan ko noon pa lang titinbang timbangin ang mga dadalhin. Susme, inabot kami ng isang oras at kalahati kakatimbang, baka kase mag-excess. Ewan ko ba kung bakit hindi pa kagabi ginawa.

Alas nwebe y medya, ng umalis kami ng bahay, at kelangan nasa makati kami ng 10am for the ticket. Ngak, goodluck sa akin.. Ayan at pinagpapawisan na ako, dahil sa pressure na malate kami sa 10am, ayan pa ang traffic. Ok na sana kung traffic lang, pare parehas pa kaming geographically idiot.

Ay sus, hayan ang mapa, pakitingin na lang kung saan ang thai airways. Ang matindi hindi pa marunong magbasa ng map si mia, ay sus talaga. Ako, alam ko pagnasa ayala na, kaso hindi ko kabisado ang mga one way na daan. Delikado, mahigpit pa naman sa makati..

Eventually, napagtanto namin kung saan dadaan, unang disgrasya, dahil sa patingin tingin ako sa mga landmarks, baka kase makalampas kami, hindi na ko nakafocus sa pagddrive, biglang BLAG!!!, ooooooooopppss, ano yun?? Darn, may taong nagbukas ng pinto ng sasakyan na nasagi ko, pero parang walang nangyari, diretcho lang ako, kala ko nasagi lang ang kamay. Sa wakas nakarating din kami sa patutunguhan, pagkatapos kong magpark, tiningnan ko ang passenger side, nak ng teteng, may gasgas si esme.

Nakakaasar talaga. Lalo akong pinagpawisan, malalagot ako sa kuya ko. Habang, kumukuha ng ticket si mia, pinag-aral na namin ni ate yvel ang map at kung saan kami daan, papuntang airport. Ayan, makati ave, then edsa na lang.

Ok, makati ave, pero san na tayo? Kaliwa, kanan? One way yata? Kelangan sa kabilang lane, ok… Sige, hanap na lang tayo ng U-turn.. sige, kaliwa ka jan?? broooommm,, ooops, orange na ang stop light, no choice na ako, kung hindi ang ideretso, kase mabilis ang takbo ko, hihinto lang sa gitna.

Pagkalampas ko, ayan na ang mga nakayellow, kumakaway.. pakers talaga.. Darn! Pagminamalas ka nga naman. “hija, red na, ah” nak ng pating, anung gusto nyang gawin ko, tumigil sa gitna? Pucha talaga.. Ayan, walang nagawa ang beauty naming tatlo, kinuha ang lisensya ko.. kung kelan nagmamadali, dun naman, napakaraming abirya.

Bumaba ang mia, mayamaya bumalik sya sa sasakyan, pumasok… nagmamakaawa na kami, reckless driving daw un at kung tutubusin mo sa LTO, may fine na 2thou.. Leche talaga, ayan na negotiation na, “ano po ba ang gagawin natin?” Si mia, naglabas ng isang daan.. Hindi daw pede yun, aba maya maya pinaclose na ang windo, nga naman, baka may makakitang nangongotong sya, aba ang gusto pala limang daan.. Damn it talaga, ang kakapal ng mukha… hindi ko maatim na tingnan sya habang inaabot ang limang daan..

Kakalungkot talaga, hindi mawala sa isip ko ang mga pangyayaring yun. Hindi na nga ako nakapag-emote dahil aalis ang isa sa pinakaclose kong kaibigan, dahil sa mga mokong nay un. Kasumpa sumpa ang mga nakayellow na uniporme sa makati…

CHANGES....

Monday morning, abala na naman ako sa pag-eedit ng mga kung anu-anong planning sa harap ng pc. Biglang nainip, at nagbukas ng blog. Sa aking shout box, syempre pa nakita ko si tk, lagi naman, love ako nyan e.. heheheh

"Razzrazz, gandang monday morning! ano palit ka narin ng template? tara na! heheh"

Syempre nagulat ako, aba may nakaisip na palitan ang template ko. Actually matagal ko ng balak palitan ito, pero wala akong source at time. Tapos nakita ko pa un kay Rho, bago na ang bahay, sabi ko mapapalitan ko rin ito.

Shy pa ako kay TK, baka kase marami syang ginagawa, finally nag-offer sya na tutulungan nya ako.. Huwaaaaww, bait talaga.. Since wala pa akong ginagawa, sinamantala ko ang pagkakataong walang inuutos ang boss ko..hahahaha..

Pilipili ng mga template na binigay ni tk, e ako ang taong masyadong mapili, kaya nagtagal pa. Sa wakas may nakita na akong ok.. Excited na ako, yehey, chat chat kami ni tk for some instructions.. Maya-maya, sabi nya:

"Gusto mo bigay mo na lang account mo?"

Ang bait talaga ni TK. Grabe na to... Yehey.. Actually nahihiya ako, kaya ayaw ko muna bigay, baka kase kalabisan na ito..

Kaso, biglang "Raz, punta tayong laguna", nananahimik ang mundo ko sa pagbblog, biglang inutusan ako.. Kala nga nila abalang abala ako sa work, yun pala nageedit lang ng template.. hahahaha.

Kahit kalabisan na ito, hinayaan ko na si TK na gawin ang aking bahay..

Pauwi na ko from laguna, naisip ko ano na kayang itsura ng blog ko?? Super excited naman ako, pagdating na pagdating ko sa house, kahit gutom na gutom na ako, wala akong pakialam, connect to the internet... Charannnn, bago na ang bahay ko... (dancing with glee).. Sa wakas nabago din..

Kung hindi dahil kay TK, naku, hindi mababago yan.. Kaya, THANKS TUTUBI......!!!! I owe you one.

Padagdag na lang po…

“Padagdag na lang po”, that’s a famous line from a taxi driver when it’s traffic, too far, at lalong lalo na pag-umuulan.

Ate yvel and I watched movie at SM sta. mesa to unwind, hindi naming namalayan lakas na pala ng ulan sa labas. Kaya ng oras na ng pag-uwi, dahil sa umuulan, naisip na naming magtaxi. Aba, sandamakmak na tao ang nakita namin sa harap ng SM, mga nakaupo at tila ba naghihintay sa kawalan. Mayron namang ginawa ng luneta ang main entrance.. Dahil na rin siguro sa walang masakyan, kaya kung anu-anong ginagawa para hindi mainip.

Lipat naman kami ng paghihintayan, labas pasok kami ng mall para matingnan kung saan ba mas madaling sumakay. Ayan at natigil kami sa side ng mall, sa hintayan ng taxi.

Para hindi mainip, inumpisahan ko ng buksan ang M&M na binili namin sa grocery kanina.. Aba, malapit ng maubos wala pa ring taxi, pero unti-unti na ring nawawala ang mga tao. May mga kanya kanyang sundo na.

Mukhang aabutin kami ng pagsikat ng araw kung maghihintay kami don, kaya box out ang labanan.. takbo rito takbo roon, sa wakas nakasakay kami ng taxi.

Unang banat ng taxi driver “padagdag na lang po, kase baha”.. Sabi naman ng friend ko “Manong walang baha sa daraanan natin” tuturo ko ang daan.. Walang nagawa ang manong kundi ang sumunod na lang.. Hindi nagtagal, baha na nga. Ikot kami, balik sa dating lugar…

Si manong nagkakamot na ng ulo, at maya”t maya ang reklamo. Ako nagpipigil lang, dahil naiinis na ako kay manong dahil sa mga himutok nya. Maya maya, ayan na ang traffic, as in hindi na halos kumikilos ang mga sasakyan. Galit na ang manong.. Ikot na naman kami.

May nadaanan kami baha, siguro hanggang sakong, kung tutuusin nasa baha na sya at binabaybay ang baha, mga 2metro na lang at mababaw na (kabisado ko ang kalye) aba, bigla ba namang niliko at hindi raw kakayanin.. Nampucha naman o, e yung dinaanan nya same level dun sa dadaanan nya papuntang bahay.. How stupid. Si raz nagpapakabuti na, kaya pinili kong manahimik.

Ok, diretso na kami sa bahay ng friend ko, wala ng choice, natawa na lang ako, kase sa loob ng subdivision, may baha… wala ng magawa ang manong driver.. hahahahahaha. Walanjo, ang bill namin sa taxi 120.00 pucha, SM sta. mesa lang yun hanggang sa may Lourdes hospital..

Mga taxi driver nga naman, kung ayaw nila ng traffic at baha, bat pa kase bumabyahe ng umuulan? Tapos, maaasar sila. Nakakatoxic yung ganon ah, sa lahat ng ayaw ko yun maiinitin ang ulo sa traffic.. E di wag ka na lang magtrabaho kung ganon din lang. Dami dami pang reklamo, padagdag ng padagdag, kaya nga may metro. Yung iba naman pag di mo alam ang lugar, sasamantalahin na. Pagkakataon na ito. Marami talaga rin ang mapagsamantala, kaya walang kaunlaran.

My baby chloe girl

(First time at home)

This is my baby chloe girl. She’s a gift from my bro, when I passed the board exam. Haha, kala ko dati joke lang nya un, kase alanganin mag-alaga sa bahay, maliit kase ang space, at malamang na mag-aagaist sila nanay at tatay..

Nung baby pa sya, sobrang kulit nya, as in, masasapak mo na minsan sa kakulitan. Sabi nila nagmana sa nag-aalaga hahaha..

Nun maliit pa sya (maliit pa rin naman sya ngayon) naiibyahe ko pa sya, nasasama sa bahay ng kaibigan ko na may aso din, parang bata, nagsusuka sa byahe, parang nanay naman ako na sinasapinan ko ng towel ang bibig..hahahaha

She’s so malambing, laging nakadikit.. napaka expressive ng mukha. She has her own ways to communicate. She knows how to sit, down, shakehands, stay.. at pagpinapakain, kelangan marinig muna nya ang “eat na” bago nya lapitan ang kainan nya. Minsan nakakalimutan ko sabihing “eat na” aba, kaya pala nag iiyak sa tabi ko habang may kausap ako sa Phone kase gutom na sya, at hinihintay na lang nya ang mahiwagang “eat na”.

She understand “ligo”, once na sinabi mo sa kanya yon at may dala kang towel, naku magtatago na un sa ilalim ng lamesa, pagbubuhatin mo, ibibigat nya un katawan nya, na parang gusting sabihing, “ayoko please”. Mabait naman syang paliguan, nakastay lang.

Napalitan yung dati namin kasama sa bahay, so un pumalit di pa kilala masyado ni chloe, kung baga hindi pa sila close. Un dati kase, pag di ko napapaliguan si chloe, sya nagpapaligo.. Nung inutusan ko si badet na paliguan si chloe, naku inaway si badet.. As in, chloe barked at badet, na parang sinasabi, ‘wag mo ko hawaka’. Which is unusual with her, hindi naman kase nangangagat si chloe, as in super bait. Nagkataon lang siguro na big deal sa kanya ang pagliligo, at sa amin lang sya nagpapaligo, kase alam nyang wala syang magagawa..

Pero ngayon close na sila, pumapayag na si chloe, isa lang naman weakness ni chloe, biscuits… Wag lang nyang bibiglain, at wag nyang sasabihing “ligo na” dahil magagalit na naman yun.

Alam din nya, pag sinabing “let’s go”, “labas tayo” pag narinig na nya yan, para syang turumpong ikot ng ikot sa binti mo.. Kase makakalabas sya ng bahay, excited kase lumabas yan, kase minsan lang mailabas.. Napakaobservant din, minsan niloloko ko lang, tapos di ko na papansinin, pag nagpalit na ko ng tsinelas, aba matutuwa un, kala nya lalabas na kami. Kase pala everytime na lalabas kami, nagpapalit ako ng tsinelas..

Kung gusto mo syang tanungin kung gutom na, ask mo lang “gutom ka na?” magwawag yung tail nya, mas excited, meaning gutom na gutom na. Pagmedyo excited lang, medyo gutom lang.. hehehe

I love this dog sooooooooo much.. Miss na miss ko nga to pag nag a-out of town ako..

Nung galing akong Davao, sinama ni kuya nel sa pagsundo, aba para kaming 10years na di nagkita, malayo pa daw ako, at nakikita pa lang inside the car, e nagtatatalon na.. Pag may sumasalubong sayo ng ganon, nakakawala ng pagod at stress..