Online Friends..

Friends in blog world are for real.. We finally meet.

Kahit maulan nun nakaraang lunes, go pa rin kami sa MOA, it's something i don't wanna miss.. Kase nun dumating dati si rho at nagmeet sila ng mga teachers ay hindi ako nakasama, kaya ngayon hindi ko na palalampasin to.. Malakas sa akin yang si Tikey eh..hehehe

Pero ako'y nalate at paumanhin po. Masyado lang akong na excite sa magandang balita sa aming tahanan.. I informed TK naman na malelate ako, hindi pala kilala ni fafa piolo kung sino si Tikey.. ahehehehehehe. Well, well, well... mukha ba akong nene??/ Hahahahahaha... Baby face lang talaga ako.. wow, mukha pa pala akong 22..nyahahahahahahahahaha..

The lovely couple... ann and richard (sana hindi ko napagpalit name ng hubby ni ate cess at tikey). Tikey, what can i say about Tk...hmmm. Soft spoken, kelangang fully charge bago mo makita ang makulit na tk sa blog...baka kase kasama lang fafa piolo...ahehehehe.. Sweet nila ni fiolo...match pa color nila.

This is mam greys a.k.a "tekla"
Akala ko snobbish si mam greys, pero mabit pala to.. funny din ang thoughtful, binigyan nya kami ng pasalubong na pagkasarap sarap.. hehehe.. si mam greys pala byahilo..may mga in case of emergency na mga plastic.. aheheheh
nagpicture sya kay fafa piolo naku lagot...hahahahahaha

Mam Rems a.k.a "Clown"
Always has a smile....can go along with her easily. Wow, natandaan nya mga pinagagagawa ko sa buhay ko at mga posts ko, kahit matagal na nawala... salamat mam sa mga pasalubong..

Ate Cess or Ladycess
Kahit anung kulit ng mga sipon, at me sakit...hindi mababanaag sa kanya ang tamlay at pagod na katawan...never a dull moment with her.. cowboy din pala to, hahahahahahaha.. at napupuno ng tawa nya ang foodcourt ng MOA..hahahahahahaha..kulit po pala si ate cess...


ayan at kinukulit ako... e makulit din akong magpapicture..hahahahaha catch me if you can..hahahahaha. kase naman pipicturan ako e my mouth is full pa..hahahaha...

Ito ang pasalubong ng mga teachers... matamis na sampalok... sarap, kahit sumasabit sa brackets ng ipin ko.. hehehehe


Hmmm, marami na yan ate cess, share daw tayo.. ahehehehehehehe



Cute...


PAgkatapos kumain, naglakad lakad.. Buti na lang hindi nakatingin ang sales lady, hiniram ko muna yung isang teddy bear..hhehehehe



at ng mapagod...... kape kape naman..

inaantok na daw kase si mam greys... pero mukhang lalong inantok sa sulawesi.... sayang, ate cess wasn't able to join us at starbuko...next time na lang ate cess..

I really enjoyed the day with you guys…. I never thought I could really have friends online.. And it’s not all about posting, reading during spare time, or wala ka lang talagang magawa..it’s so much more than that.. nakakaaliw. Blogging gives more meaning to me now.. See you again guys…

Get together...

Let’s have a break sa complicated stories..hehehe..

Matagal tagal na rin ng huli kaming magkita kita ng mga high school friends ko.. We seldom see each other…everybody’s busy.. When we we’re still in college, we have a get together every Christmas break in Marinduque.. Laging may party sa bahay nila Doie..kase madalas pa kaming umuuwi. We were oblige to spent our vacation in the province, kaya nagkakaroon ng time para magkita kita..

Pero kung kelan nag ka work na lahat, at may mga sariling income, dun naman nawalan ng time para magkita kita. Aba, puro drawing nga kami, parang archi lahat and engineering ang mga natapos, kase puro plano, walang natutuloy.. samantalang nun college ok lang anytime..

Kahit busy rin ako, pinipilit ko ring makarating, kase mawawala ako sa picture kung hindi ako makakasama..hahahahha.. picture lang talaga habol ko.. hahaha.. Sabi ko nga kay ellen, “naku, wala ka sa pics kung di ka magpupunta”, aba, biglang nagbago ang isip, darating daw sya..hahahaha

Nakakatuwa talagang mag reminisce, parang kelan lang, mga bata pa..walang muang sa mundo, ngayon, may mga family na ang iba… may mga anak na rin.. Iba na ang topic ng mga usapan.. usapang panganganak and taking care of their babies.. Samantalang dati, puro mga kalokohan lang.. hehehe.. pero hindi naman kami seryoso… mga makukulit pa rin…

Ladies

Mga Loyalists

Gutom na kami..

Dnt break the line.. hehehe

mga mommies

mga singles

boys..

Nag check in kami sa Holiday Inn, pero dalawa lang talaga nakacheck in... Medyo pasaway po talaga kami..hehehehehe, ginawang party room ang executive suite..toink.

Kahit hindi kami madalas magkita, nandun pa rin yung friendship ng bawat isa.. Nakakatuwa rin makita kung kamusta na ang buhay buhay makalipas ang ilang taon...kahit yung iba may conflict, dahil sa lovelife... hehehehe. Yung iba dating mag karelasyon, hehehehehehe... pero ok naman sila. Ayaw pa darating yung iba kase may conflict sa usaping puso..pero for the sake of friendship, nandun pa rin sila... Sadyang masalimuot ang buhay...nyahahahahahahahahahahahaha

Complicated... (part2)

So here’s the complication. JRR dnt want his name to be involve sa paglipat namin, ayaw nya na malaman nun dalawa na sya ang nag endorse sa amin sa company na yun..kase daw mayayari sya lalo nun dalawa (jsm and rpp). So hindi malaman ang gagawin sa resume namin, pinasa na lang kmi sa agency..hindi kase sila nagdidirect hire. Ang original na gusto ng PM ng company na lilipatan namin, parang mag o-outsource ang pdm ng mga engineers.. nyeks..hindi nga pede.. so agency talga.

JRR told us, na parang tanggap na kami..90%.. “oppss may 10% pa. NAku, hindi pa rin yan sure.. “

Monday morning we have an appointment at the agency.. Makati rin ito, 1 block away from our office. Nun pabalik na kami sa office around 11am, they told me, let’s eat first, sabi ko “huwag na, dito na lang tayo dumaan”. Ewan ko pero pumasok sa isip ko na possible na makasalubong namin mga taga pdm sa way na un. Sa tapat ng carpark, nakita ko nga paparating si jsm with the technicians.. hala!!.. no turning back na… hi and hello tuloy kami… but I simply cross the street para hindi masyadong obvious kaming tatlo. The way JSM looked, parang nagdududa.. parang alam nya na may something.. Caught in the act kami..wahahahahaha..

Me kasunod pa to...hehehehe

Complicated...

Kelan ba nagsimula na nag-isip ako na lumipat ng company?? Matagal na, since the beginning I guess. Pero I learned to like it…well, I love my job per se, and this is my dream job. Pinangarap ko dati pa na maging in line with telecoms ang work ko. After passing the board exam, I targeted Telco Company, pero walang nangyari. I ended up working in a job which is not really in line with my course. Aba at hindi pala ako nag-iisa, marami pala kami, tapos mga board passers pa.

Sadyang mahirap pumasok sa telecoms, kung may kakilala ka, well, madali lang. I was given a chance to be involved in telecoms because of our family friend. Nalaman ko na relative pala naming yun. Student palang ako sa college, pinagbilin na ako ng tatay ko sa kanya, na sana matulungan din ako sa work. Well, mapride po si razberry, kaya kahit nakagraduate na ako at nakapasa sa board, never kong kinontak yun.. Naghanap ako mag-isa ko at dumiskarte ng sarili…

Nung magsawa sa first job ko, at hindi na nakatiis, nakipag-usap na rin ako kay “jrr”, kase may bagong put up sya na company in telecoms.. E di ayun, napunta ako sa telecoms…great!!..

Then that’s it, kala ko ba maganda na work ko??? Yup maganda ok naman…but along the way ang daming ng lumabas na problem,..mainly sa management.. And I really can’t take it anymore, sobra na sila. Tatlo silang boss ko, magpapartner sila.. we call them ‘jrr-family friend na nagpasok sa akin’, ‘jsm-the super kulit’ and ‘rpp-the most arrogant person I know’.

Sobrang conflict na talaga, jrr keep his distance to the company for some personal problem with his partners. He tried to pull out his shares, pero ayaw yata nun dalawa. Simula nun na inaway ako ni rpp ng nakatalikod, sa kabila ng lahat ng sacrifices ko sa company, tinira nya ako ng nakatalikod, at simula nun time na he’s blaming my team… that’s the time na nawalan na ako ng drive to work.. he even fired one of my co-engineers dahil sa naglunch lang kami..my god!!.

Nun nawala si partner, mas naging bullshit ang trabaho namin.. I’m not meeting the deadlines, lahat pending..how can I survive e mag-isa lang ako, and I’m handling how many sites?? Around 120hops for south Luzon.. my gulay, hindi ako wonder woman..

Naging magulo ang team naming, and I don’t even wanted to handle it, kahit sabihin pa ni rpp na ako na ang bahala.. but where’s the support?? Nawalan na nga kami lahat ng drive.. When I talked and open up to jrr, sobrang iyak ako ng iyak, lahat ng sama ng loob ko sa company sinabi ko, he even have a personal conflict with his partner… o di ba, silang magpapartner walang direksyon…

Well anyway, hindi na ako naghandle ng project, bahala na sila, basta ako, kung ano lang yung dapat gawin yun lang..i’m not taking extras… no extra time, no ectxa effort. Absent ako kung gusto ko at magfifield ako pag gusto ko…ahehehhee.. nagging bad ako in short.. hehhe.. I’m just waiting for the new opportunity. Gusto ko umalis ako dun ng unexpected.. anyways, 2 engineers nap ala ang nagresign, at susunod na kami..hehehe

Last week, pagkapasok ko pa lang, Rachel told me na tumawag si jrr at baka interested kami sa vacancy sa ericsson… Of course I’m very much interested.. Ayun pinass namin resume naming tatlo.. (core group ng transmission planning). Imagine na lang pag kaming tatlo ang nawala… sobrang mapipilayan ang compamy.

So ang idea na ito ay sobrang confidential.. It’s between, sa aming tatlong engineers at kay jrr.. Sabi ni jrr, basta hindi sya ang nagrecommend, dahil malalagot sya sa mga partners nya.. Parang conspiracy nga ang dating.. si jrr na boss namin na partner ni jsm at rpp, tinutulungan kaming makaalis sa company nila…ang gulo namin.. si jrr kase nagpasok sa aming tatlo..

JRR is a good boss, sa kanya ko nga lang lahat natutunan kung anu man ang knowledge na meron ako.. he’s a good mentor..

Complicated ang paglipat namin sa ericsson, yung pinakaproject manager ng ericsson ang nagpipirate sa amin.. Of course hindi pedeng malaman ni rpp at jsm na lilipat kami, lalong majojeopardize ang paglipat, at anu na lang ang mangyayari pag nalaman na involve si jrr… ang gulo talaga, complicated.. Basta ako, all I want is to leave the company..

To be continued…….

100 questions.... from lay.

I'm just here, sitting on my computer table. walang magawa kaya, ganito muna.. (from friendster bulletin.

100.WHATS YOUR PROFILE SONG & WHY?
~ yani's ari.. gusto kong kantahin yan and dreaming i'm the soloist..hehehe

99. DO YOU HAVE A JOB? IF SO WHAT IS
IT?
~ yes, tumambay and gumala..

98.MIDDLE NAME?
~ Rodelas

97. DO YOU HAVE A CRUSH ON SOMEONE?
~ oo..

96. LIED IN THE LAST 24 HOURS?
~ di pa ata..

95.BEST BREAK UP SONG?
~ break it to me gently version ni mark bautista..

94. WHAT WAS THE LAST PLACE YOU TOOK A
PLANE TOO?
~ ang gulo ng tanong! cebu

93. WHAT IS THE LAST MOVIE YOU WATCHED?
~ pirates yata...

92. WHAT MAKES YOU MAD?
~ ang makita at marinig magsalita si jsm.. grrrrrrr..kulit nya.

91. WHAT WOULD YOU LIKE TO BE WHEN YOU
GROW UP?
~ grown up n ako eh..

90. WHAT'S YOUR NAME?
~ Raz

88. DO YOU HAVE A FRIEND OF THE
OPPOSITE SEX YOU CAN TALK TO?
~ yep..

87. WHAT'S THE LAST THREE DIGITS OF
YOU MOBILE PHONE?
~ 811

86. WHERE ARE YOU NOW?
~ sa room ko.

85. FAVE COLOR?.
~ green

84. WHAT DOES THE 7TH MESSAGE IN YOUR
INBOX SAY ON YOUR PHONE?
~ pumasok ka? lakas daw ulan dyan..b-day ngyn ate wena m bka malimutan nyo batiin. --> from mom.

82. WHAT IS SITTING TO THE LEFT OF YOU?
~ chloe

81.WHERE IS YOUR DAD RIGHT NOW?
~ marinduque

80. DO U HAVE PIERCINGS??
~ yup

79. WHO IS THE 5TH PERSON YOU GOT A
MISSED CALL FROM?
~ from agency

78. CLOSEST BLACK OBJECT?
~ cellphone, dvd player

76. ?
~ ??

75. DO YOU SING IN THE SHOWER?
~ yep.

74. DO YOU OWN ANY PET?
~ yep.. si chloe

72. WHEN'S THE LAST TIME YOU LISTENED
TO COUNTRY MUSIC?
~ at the office..nun hindi pa nawawala yung speakers..

69. WHAT ARE YOUR FEARS?
~ not to get out from pdm

68. WHAT CAN YOU HEAR NOW?
- rain drops..

67. HOW MANY DRUGS ARE IN YOUR SYSTEM
NOW?
~ wala.. i'm sober

66.WHAT ARE YOU WEARING RIGHT NOW?
~ shirt and shorts

64. LAST PERSON TO COMMENT YOU?
~ justin

63. DO YOU SING?
~ yep. i'm soprano1

62. SCREAMO OR COUNTRY?
~ anong screamo?

61. ROCK OR RAP?
~ rock

59. WHO DID YOU LAST CALL?
~ ate yvel

58. WHO LAST CALLED YOU?
~ rachel

57. WHAT JEWELRY DO YOU WEAR DAILY?
~ earrings

56. WHAT ARE YOU DOING NOW?
~ nag iinternet.

55. WHO WAS THE LAST GUY/GIRL YOU
HUGGED?
~ charisse, when her father passed away

54. WOULD YOU DIE FOR SOMEONE?
~ maybe...

53. LATEST THING YOUVE RECENTLY
LEARNED?
~ nawawala yung GPS na orange.

52. ARE YOU COLD NOW?
~ nope.

51. WHAT DO YOU SMELL?
~ smell of the rain.

50. IS ANYTHING BOTHERING YOU RIGHT
NOW?
~ yup.. transferring to other company... rpp might jeopardize.. wheew!

48. WHAT ARE YOU gOING 2 do TOMORROW?
~ magtrabaho..

47. IF UR EX WANTED YOU BACK WOULD U
TAKE HIM/HER BACK?
~ nope..

44. BED SHEET COLOR?
~ white and pink

43. CAN YOU SWIM?
~ a little..

37. FAVORITE SMELL?
~ amoy baby...

36. EVER GONE A WHOLE DAY WITHOUT
EATING??
~ yep..

35. UNITED STATES OR CANADA?
~ CHIle! hehehe

33. WHAT WOULD YOU DO IF YOU FOUND OUT
YOU WERE PREGNANT?
~ immaculate conception? hehehe...

32. JEANS OR SWEATPANTS?
~ jeans

29. DO YOU HAVE SOCKS ON?
~ no

28. DO YOU OWN BIG SUNGLASSES?
~ yep

27. HAVE YOU CRIED SO HARD YOU MADE
YOURSELF SICK?
~ no

23. HAVE YOU RECENTLY TALKED TO AN EX?
~ no

19. FAVORITE TV SHOW?
~ i dont watch tv.. UAAP na lang.. from dvd lang ally mcbeal, grey's anatomy and smallville.

18. DO YOU LIKE 80S MOVIES?
~ konti lng..

15. WHAT KINDA MUSIC DO YOU LIKE?
~ indie, classical... basta yung hindi uso...hehe

13. BEST CITY YOU'VE VISITED?
~ davao

12. BEEN TO LONDON?
~ nope

11. FAVORITE SCHOOL SUBJECT?
~ geometry, transmission media.

9. BEEN TO COLLEGE?
~ yes

7. FAVORITE TIME OF DAY?
~ 8 pm

6. EVER LICKED SOMEONES CHEEK?
~ yeah.. hahahahahahahahahaha..

5. SEEN ALL THE SPIDERMAN MOVIES?
~ yah

4. WAT R U LOOKING FORWARD TO?
~ to be transmission planner in ericsson.

3. EVR GOTTEN LOST IN d DARK?
~ no

2. DO U SNORE/TALK/WALK IN UR
SLEEP?
~ no

1. R U AFRAID WEN U'RE HOME
ALONE?
~ nope!!

taking a moment

I'm troubled. I'm taking a moment. (I'm not a wacko, oh, maybe I am)

It's like i'm drowning, trying to survive.
I'm surrounded by water no land.. ooppss i see it. I can see it, that little island...

I'm gathering all my strength now, i'm scared, gasping breath... hope i can make it.. i have to make it..

It's now or never...


-----
im not sick anymore...but i still have cough. :(

Is it tragic?

Noong isang lingo nagising ako sa tawag ng aking kaibigan na si charisse, it was 6a.m. in the morning, and it is very unusual for her to call me at that hour, hindi kase kami early people. Hindi ko muna pinansin ang telepono ko ng mga panahon na iyon, hindi kase ako sumasagot ng tawag sa umaga unless emergency. NAng tingnan ko ang telepono ko, 1 missed call from cha, I thought magpapareserved lang sya sa akin ng flight to tacloban, pero bakit napakaaga naman, at alam nya na hindi ako gumigising ng ganong oras.

Pangalawang vibrate ng telepono ko, naisip ko, importante talaga siguro ito, dali dali kong tiningnan ang telepono, si cha ulit. Pagkasagot ko ng fon, umiiyak sya, at nauutal sa pagsasalita, halos wala akong maintindihan, pero parang alam ko na ang sasabihin nya.. ang tangi ko na lang naintindihan…”si mama”. And I get it, her mama passed away.

Last night, bago mamatay ang mama nya, napagkwentuhan pa namin na baka hindi na nya abutan ang mama nya sa tacloban, and it happened, hindi na nga sya umabot. Ang mama nya ay may lung cancer, at lately na lang nila nalaman, kung kelan critical na. Matagal ng may sakit ang mama nya, pero walang diagnosis, ang akala ng lahat depression lang ito or psychological, dahil sa walang makita ang mga doctor sa mga tests before.

Ang sobrang nakakalungkot lang nung time na tumawag sya sa akin, para sabihing namatay na ang mama nya, kasalukuyan namang critical din ang papa nya. Ang papa naman nya ay may cancer sa bladder.. Kinakailangang nyan madala agad sa hospital, kailangan ng ambulansya para madala ito. Hindi ko nga alam ang gagawin ko nun, ang nasabi ko na lang “calm down”, kelangan makakuha ng ambulasya. Tawag agad ako sa hospital para maassist agad ang papa nya.

Hindi rin nagtagal ang papa nya. Kamakailan lang ng pumanaw na rin ito. Libing ng mama nya sa tacloban, ang papa naman nya nakaburol dito sa manila. Dumalaw ako sa burol ng papa nya kahapon, habang magkasama kami, tinanong nya sa akin, “sa tingin mo trahedya ba ang nangyari sa amin?” hindi ko naman nasagot. Trahedya nga ba?

Pero bilib ako sa kanya, she’s strong woman, full of life, and good thing, hindi nya inisip na trahedya nga ito. Sa kabila ng lahat, nakikita pa rin nya ang liwanag, that there’s a life out there. Sabi nga ng isa nyang kaibigan, mabuti para sa kanya na very positive ang thinking nya. -Singit ko lang, maganda itong sinabi ng kaibigan, (interview sa isang kaibigan nya). “Saan mo hinuhugot ang lakas ng loob mo? How do you manage to be strong? “You don’t need to be strong; you just need to be humble…”

Pero minsan, kahit gaano tayo katatag, dumarating pa rin sa point na, nararamdaman mo lahat, depression, pain, everything..yung tipong iiyak ka na lang. Minsan hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanya to comfort her, wala lang akong masabi. Sometimes kase hindi kelagan ng isang tao na maawa ka or malungkot ka sa sitwasyon na kinakaharap nya, all I have to do is to be there, kahit literally nandun lang ako..

Sabi nila, kung sino daw ang pinaka iyakin sa pamilya pag may namatay, yun daw ang pinakaguilty. Hehehe. Totoo kaya yun? Maybe.. Some people cried a lot dahil may mga pagkukulang sila sa pamilya, and wala na silang magagawa pa to correct it, patay na e, mapaparamdam mo pa bas a kanila kung gaano mo sila kamahal? Na sana nun nabubuhay pa e inasikaso mo ng lubos? Medyo guilty ako dito, kase nun nakaraan nagtampo si nanay sa akin, naisip ko, who knows maari ako o kung sino man mahal ko sa buhay ay mawala, kaya naman lagi na akong tumatawag kina nanay at tatay, iba kase yung feeling na alam mong may tampo sayo ang parents mo, baka pag nawala sila ako ang pinaka iyakin…hay, hindi ko yata kaya.

That’s life, may kanya kanyang intensity ng pain, kanya kanyang sakit na nararamdaman sa buhay, kanya kanyang dagok. The most important part is how you cope up with all the pains, with all the hardship, would you be able to look at the brighter side, na kahit anung sakit ang maramdaman mo ay hindi ka naman pala nag-iisa? God wont give us pain na hindi natin kakayanin. Pain is everywhere, it makes us stronger, sabi nga ni Meredith Grey:

“Pain, you just have to ride it out, hope it goes away on its own, hope the wound that caused it heals. There are no solutions, no easy answers, you just breathe deep and wait for it to subside. Most of the time pain can be managed but sometimes the pain gets you where you least expect it. Hits way below the belt and doesn't let up. Pain, you just have to fight through, because the truth is you can't outrun it and life always makes more.”